Terug van weggeweest

Nou hallo, daar zijn we dan weer na 1,5 maand. We snappen dat jullie in spanning hebben zitten wachten op onze verhalen, maar hier is het dan. We zitten er weer klaar voor om een aantal nieuwe verhaaltjes van ons grote avontuur met jullie te delen.
Poeh poeh, het is wel weer even denken. Oja, Nieuw-Zeeland, daar zijn we gebleven. Na kuuroord Anneke mochten we nog een nachtje in Taupo terecht bij Chris en Jelmer, waar we de eerste nacht ook hadden geslapen. Met Chris nog een ronde gemountainbiked om Lake Taupo en 's avonds heerlijk in de hottub Finding Nemo gekeken.
Volgende ochtend via River Valley (waar we ook een nachtje zijn gebleven) doorgereden naar de creatieve en gezellige stad Wellington, hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Via couchsurfen weer een adresje geregeld om een aantal nachtjes te overnachten. Voor het eerst echt op de couch geslapen. Aardige dertiger die is blijven hangen in z'n studentenleventje. Heerlijk door de stad gewandeld en onze horizon verbreed met bezoekjes aan musea en galeries. Op stap geweest, (tequilla) cocktails gedronken met de locals in hipster tentjes. Met een kater de volgende dag rond 10 wakker geworden door het geplop van bier flesjes van de luidruchtige Kiwi's. Onze moed verzameld en de hele dag op de bank gezeten want het was de dag van de cricket game. Deze duurde niet net als een voetbalwedstrijd 90 minuten maar maar liefst 5 uur. Cricket is erg saai om te kijken maar de vrienden van het couchsurf adres waren een show op zich. De rest van de dagen gechilld, genoten van de leuke stad en na 4 dagen de ferry gepakt naar het zuider eiland. Kaiteriteri was de volgende stop, een dorp met 50 inwoners. Vroeg naar bed gegaan om in de vroege ochtend samen met Brad een buitengewoon uitzonderlijke (Bron: Anneke's woordenboek) kajaktour te gaan doen. Van zeehonden met baby's, tot roggen en heel veel mooie vogels in het Abel Tasman National Park, heerlijke dag gehad.
Volgende dag weer door richting Westport, met een stop bij het prachtige Nelson Lakes, leuk hostel in Westport en aangezien ons geld er nogal snel doorheen is gegaan de afgelopen tijd hebben we navraag gedaan naar het Woofen. En ja hoorrrrr, we konden terecht voor de komende twee weken. Bedden opmaken (moeders hier zullen jullie wel blij mee zijn) werd onze taak iedere ochtend van 9 tot 12. Beetje afwachtend in het begin, maar al snel kwamen we erachter dat de Woofers in het Bazils Hostel hele leuke mensen zijn! Surflessen gehad van Audrey, Frans meisje, en Karlijn is ook een keer gaan paddleboarden. Twee weken weinig uitgevoerd, veel gelachen met de Woofers, veel gegeten waaronder roast diner, English breakfast, een Frans avondmaal en onze eigen gemaakte arretjescake. Iedere dag rond 4 kwam Tom binnen met de mededeling dat het winetime was. Nouja, vooruit dan maar :). Als we op stap wilde gaan konden we naar de local bar Black & White (aka Oldtimer) of op zaterdag gaan dansen in de enige club/discotheek in Westport waar we onze dansmoves konden laten zien (Keulen style). Omdat we de festivals in Nederland deze zomer moeten gaan missen, vonden het wel een goed idee om zelf een festivalletje te organiseren in Westport: Westport Open Air werd geboren. Mojitos, chille muziek, fish&chips en leuke mensen. We hebben nog geskyped met Caribou maar hij zat vast in de traffic jam in Westport dus helaas kon hij niet komen. Desondanks een waar festival gevoel gehad. Na nog een leuk feestje gehad te hebben op de maandag met de Woofers, zijn we op dinsdag (in de regen) liftend, met een kleine kater, naar de volgende bestemming gegaan. We moesten nog even de kneepjes van het vak leren, maar na ongeveer drie kwartier stopte de eerste auto. Na deze stop en wat tips van de vriendelijke mensen, ging het als een sneltrein. In Punaikaiki een kopje koffie gedaan en toen ingestapt bij toch wel een bijzonder stel. De vrouw zat sochtends aan een fles champagne te lurken en de man zag er ook niet helemaal gezond uit, geen gebit maar een ongelofelijke centenbak. Ondanks dat zijn we veilig aangekomen in Greymouth. Hier helemaal doorweekt geraakt van de harde regen, maarrrr we gaven niet op. Het doel van de dag was de Franz Josef gletsjer en in Greymouth werden we na een tijdje opgepikt door (we dachten) een non en jong meisje. Totdat ze begonnen te praten... Beetje eng was het wel. We kregen het gevoel alsof de vrouw en het meisje in een soort sekte zaten. Het aanbod om savonds langs te komen in hun 'dorp' hebben we toch maar afgeslagen. In een klein dorp zijn we weer uitgestapt en na een tijdje kwamen twee jongens langs die aanboden om in het hostel waar zij werkten te slapen. We besloten nog even door te zetten maar later zijn we toch maar op het aanbod in gegaan. Doordat de Kiwi bus hier die avond niet naartoe kwam (wat ook de reden was waarom we zijn gaan liften deze dag), stond het hele hostel leeg. We kregen de master bedroom en hebben savonds heerlijk onbeschaamd Shameless gekeken, super leuke serie!
Volgende dag leek in eerste instantie een hopeloze liftdag. Stel je een verlaten, Amerikaanse weg voor zoals in de films. Daar stonden we dan. Niets bleek minder waar: 5 minuten later, derde auto, stopte Norman. Een man van 85 jaar die onderweg was van zijn dochters in Greymouth naar Wanaka, waar hij woont, en hij wilde ons wel brengen naar Franz Josef. Leuke gesprekken gehad met hem. Hij vertelde dat hij boer was van 10000 schapen (hier nog even aan Lisa Lu gedacht haha). Eenmaal in Franz Josef aangekomen waar we hem uitnodigde voor een kopje koffie bood hij aan om ons te brengen naar de gletsjer en ons verder mee te nemen naar Wanaka (onze stop voor de volgende dag), super chill dus, het liften kon niet beter uitpakken dan met deze ontzettend aardige Norman. De gletsjer stelde niet zo heel veel voor, het was vooral vies en doordat we alleen naar de rand zijn gelopen en er niet echt op konden hadden we niet zo'n mooi uitzicht. Maaaar we hebben wel weer een gletsjer gezien: CHECK. Paar leuke foto's gemaakt en weer terug gelopen. 1,5 uur later stond de beste man dus echt op ons te wachten, wat een schat! Met hem verder gereden naar Wanaka, Adembenemend was de weg naar Wanaka! Mooie spiegelachtigen meren met immense bergen erom heen (film: Into the wild). Nog een wijntje gedronken bij hem thuis en richting de stad gegaan, op zoek naar een hostel. Heerlijk uiteten geweest deze avond en gaan slapen.
De planning was om de volgende dag Roy's Peak te gaan beklimmen, een berg in Wanaka. Maar aangezien we allebei nogal verrot wakker werden door een erg slechte nacht in het hostel, hebben we even impulsief gedaan en om kwart voor 9 onze tas 'ingepakt' en gerend naar een ander hostel waar om 9 uur de goede oude Kiwi bus vertrok naar Queenstown. Onderweg nog gestopt in Arrowtown. Een dorpje in de buurt van Queenstown wat erom bekend staat dat het rond de herfst heel kleurrijk is door de herfstkleuren. Het veelbelovende Queenstown heeft alle verhalen waargemaakt. Wel toeristisch, maar mega mooie natuur en een gezellig dorp, dat zagen we al na het eerste nachtje. Na het eerste nachtje zijn we weer even weggegaan uit Queenstown en hebben we Dunedin en Invercargill bezocht, twee steden in het zuiden van het zuider eiland. Dunedin was erg leuk, gezellige studentenstad met terrasjes! Eerste keer dat we die zagen in Nieuw-Zeeland. Even door de stad gewandeld, gekookt en biertjes gedronken op een terrasje. Deze avond werden we toch zomaar even bestempeld als feministen, zonder er iets voor te hoeven doen. De twee die het compliment maken stonden er namelijk erg versteld van dat wij 'nee' durven te zeggen tegen mannen. Zelf deden ze nogal vaak dingen tegen hun zin in, waar wij weer van stonden te kijken. De avond kwam snel ten eind toen Karlijn een halve liter bier over haar zelf heen gooide.
De volgende ochtend vroeg op richting Invercargill. Onderweg nog een aantal keer gestopt voor wandelingen naar watervallen en het spotten van dolfijnen en pinguins (allebei niet gezien helaas). 's Avonds gemeet met Stijn en uiteten geweest, super leuk om hem daar te zien en zijn verhalen te horen. Toch wel bijzonder om iemand van de middelbare school te zien aan de andere kant van de wereld. We snappen na deze reis in ieder geval goed dat iemand naar dit land zou verhuizen (wees maar gerust, we zullen niet emigreren naar Nieuw-Zeeland).
Vroeg op de dag erna omdat we met de bus richting de Milford Sound gingen. 6 uur rijden, dus een lange rit maar het uitzicht maakte een hoop goed. We zijn tussen bergen van 1800 meter gereden (zowel links als rechts) en doordat het veel regende deze dag waren de watervallen echt fantastisch. Helaas was het ook heel erg mistig dus eenmaal op de boot bij Milford Sound zagen we weinig. Mocht de pret niet drukken hoor, dat wat we gezien hebben was super! De bootrit was erg interessant door de harde wind en regen waardoor de kopjes van de tafel vielen. Eind van de dag terug gereden naar Queenstown. Gelukkig hadden ze in het hostel nog twee plekjes voor ons vrij voor de komende week.
Zoooo laatste weekje in Nieuw-Zeeland was alweer aangebroken. Erg genoten van de laatste dagen hier. Lekker gegeten (beste burger ter wereld (zeggen ze) en grootste pizza die wij ooit gegeten hebben). Veel gewandeld, zo ook op de Queenstown Hill en op het hoogste punt werden we getrakteerd op een mega mooi uitzicht. We waren de enige twee bovenop de berg dus we hadden dit uitzicht even voor ons (en de zelfontspanner) alleen, heerlijk! Het uitgaansleven was ook leuk! Ennnnn als klap op de vuurpijl zijn we gaan bungyjumpen. Heel erg vet om eens te doen! Heel spannend, dat wel (zelfs nog spannender dan de skydive). Met een karretje naar het midden van een touw wat is gespannen tussen twee bergen en op de helft van 134 meter hoog springen: WAUW :)!!!! Heel erg vet! Het gevoel wat je hebt als je op het plankje staat voor het springen kun je het beste beschrijven als angstaanjagend...

En dan, na een weekje Queenstown was het dan tijd voor ons volgende avontuur: Azie. Danielle is op zondag vertrokken en Karlijn op maandag. We zagen elkaar weer in het hotel in Kuala Lumpur waar papa Jelmer was met Anne als verrassing <3. Fantastisch!!! We zijn een weekje in Kuala Lumpur geweest, daarna doorgereisd naar Melaka en Singapore en op het moment zitten we in Perhentian (Google maar eens).
Dit en meer in ons volgende verslagje :).

Dikke zoenennnnnnnnn