Brigitte Kraandorp - Zwaar leven

(Voordat jullie dit verhaal gaan lezen, eerst even in de stemming komen en dit liedje luisteren op YouTube, dit is een samenvatting van ons gevoel van de afgelopen drie maanden).

Na de lange reis vanuit Queenstown was het fijn om even een weekje te vertoeven in een luxe resort. Samen met de familie Blacquiere onszelf verwend aan het zwembad, vooral lekker gezond en lekker gegeten. Een leuke trip gehad met een groepje KLM mensen. Van een paleis naar de Batu Caves, een jungletour (was heel leuk he Anne?), schattige aapjes sperziebonen gegeven en in het donker door een rivier naar de vuurvliegjes gekeken (een soort kerstverlichting, alleen dan zonder de muggenbulten), en als klap op de spreekwoordelijke vuurpijl nog naar de nieuwste en mooiste hindoetempel van Kuala Lumpur geweest. Kortom een mooi dagje gehad met Fiji, onze tourguide (ja hij was bijna net zo mooi als het eiland) en de KLM mensen. Het was toch even een shock, het verschil tussen NZ en Maleisie is enorm. Niet alleen het weer, het geld en de mensen, maar vooral de manier waarop mensen met de natuur en de omgeving omgaan. NZ was zo schoon en Maleisie is zo vervuild! Na nog een hele leuke afsluitende dag te hebben gehad met papa Jelmer en zus Anne-mee in Kuala Lumpur, werd het toch weer tijd om afscheid te nemen. Dit ging gepaard met veel knuffels en kussen. Maar het leven is hard dus wij moesten de taxi in en op met de bus naar Melaka (#zwaarleven).

In Melaka werden we weer even met de neus op de feiten gedrukt en zo kwamen we dan ook weer terug in de harde werkelijkheid van het backpackers leven. Geen luxe kamer, met een eigen twee persoonsbed en airconditioning. Maar dit keer hadden we een kamer met een gedeeld tweepersoonsbed en ventilatie (poeh poeh). Eerste nacht dat we gebruik moesten maken van onze kussensloop en reislakens. En dat we 3 kilo lichter wakker werden vanwege de zweetnacht. Maar al met al was het een prima hostel met lieve Indiase mensen. In Melaka hebben we de eerste avond een rondje gelopen over de night market en hebben we kennis gemaakt (lees: liefde op op het eerste gezicht) met Indiaas eten. We werden ook nog even getrakteerd met het karaoke talent van Melaka, bijzonder hoe onbeschaamd de Chinezen daar stonden te zingen.
De volgende dag een sightseeing tourtje door Melaka gedaan. Wisten jullie dat de Nederlanders daar tot 16e eeuw gezeten hebben en dat er daardoor nog wat Nederlandse invloeden zijn overgebleven daar. Zoals het 'stadhyuis' en een kerkje met oude Nederlandse teksten op grafstenen uit de 16de eeuw. Verder weer Indiaas gegeten, nu echt met de handen, heerlijke tip toch maar weer van onze LP (Lonely Planet). Deze dag voor het eerst in onze reis ons een soort van gediscrimineerd gevoeld. We wilden een boottrip doen van 4 Ringet, dachten we. Wilde we betalen, moesten we ineens het dubbele betalen. Waarom? Omdat we foreigners zijn, omdat we er buitenlands uitzien moesten we dus meer betalen. Dit was even een shock en bedacht hoe dit zou zijn als dit in Nederland zo zou gaan?! Snel deze gedachte letterlijk en figuurlijk laten varen op de touringboot. Deze dag afgesloten in een heel leuk cafetje gerund door vier vrienden, die het cafetje voor erbij hebben om daar 's avonds te chillen. In Maleisie is niet overal alcohol te koop maar we hadden wel heel veel zin in een biertje. Bij dit cafetje zeiden ze dat ze dat hadden maar voordat we ons biertje kregen duurde het toch wel zeker 10 minuten. Na het derde biertje kwamen we er achter dat ze dus elke keer voor ons ergens anders bier gingen halen! Klant is koning(in) zullen we maar zeggen...

Volgende stop: Singapore! Met de bus vanuit Melaka ongeveer 9 uurtjes. Weer even iets anders dan wat we tot nu toe gezien hadden van Azië. Grote stad met veel hoge gebouwen en ook redelijk prijzig in vergelijking met de rest van Azië. Maar aangezien we natuurlijk Nieuw-Zeeland gewend waren, konden we hier redelijk goed mee omgaan. In de avond kwamen we aan bij het Prince of Wales hostel aan het water in de stad, hele leuke buurt vol met kroegjes en restaurantjes. Gaan eten bij Lau pa sat, een food court midden in de stad tussen de hoge gebouwen. Van meerdere mensen de tip gekregen om daar saté (broodje saté, komt op de tv) te eten dus dat hebben we maar gedaan, heerlijk! Volgende dag op tijd opgestaan en ons eigen ontbijtje bereidt aan het water op een kookplaat: gebakken eitje met toast en thee/koffie. Op zoek gegaan naar een fietsenverhuurder en de hele dag door Singapore gefietst. Aangezien we hier maar twee nachten waren leek het ons de makkelijkste en snelste manier om alles zo goed mogelijk van de stad te zien. Van Marina Bay naar Little India, tot Chinatown en terug naar Clarke Quay hadden we na een lange dag een goed beeld van de stad gekregen. In de avond weer gaan eten bij Lau pa sat en lekker illegaal onze eigen biertjes gehaald en die opgedronken aan het water. Daarna nog een drankje in een barretje gedaan en als afsluiter van deze twee dagen een cocktail gedronken bovenop 1 Altitude, een bar met 360 graden view over de hele stad, heel gaaf!

Na Singapore was het de planning om door te gaan naar Tioman, een eiland aan de oostkust van Maleisie. 9 uur later kwamen we vanuit Singapore aan in Mersing waar we net de laatste ferry hadden gemist. Zo flexibel als we zijn, besloten we met de nachtbus door te gaan naar Kuala Besut waar we de volgende ochtend vroeg met de ferry naar Perhentian islands konden. In de Lonely Planet hadden we al gelezen dat het een huwelijksbestemming is. Hoe stel jij je een perfect eiland voor? Witte stranden, blauwe zee met helder water en zo klein dat je van de oost naar de westkust in 10 minuten kon lopen, geen verkeer, geen politie en ziekenhuis en maar een paar kleine barretjes op het strand. Voor het eerst in de Chinese zee gewzommen. Potdomme, dat was lekker. Gelukkig hebben we hier ook een middag gesnorkeld en alle personages van Finding Nemo voorbij zien komen. Na het in de hottub van Chris gezien te hebben, was het nu dan toch echt in real life: Nemo, Dori, schildpadden en zelfs haaien! Bizar maar heel erg vet en bijzonder. Verder vooral veel gechilld op dit super chille eiland, een avond op stap geweest en nogal dronken geworden van de 7 euro fles wodka. Al met al een heerlijke chille tijd gehad en weer goed opgeladen.

Vanuit Perhentian zijn we richting Cameron Highlands gegaan. De heenreis met de ferry ging iets vlotter, aangezien we op de weg terug bij iedere golf het idee hadden dat we uit de ferry vlogen, wat werd verergerd door de gillende Chinezen om ons heen. Na de iets onstuimige terugreis kwamen we dan toch levend en met bagage en al aan in Kuala Besut. Vanuit daar 9 uur met de bus naar het iets koelere Cameron Highlands waar we de theeplantages bekeken hebben. Wist-je-dat'je: bijna alle soorten thee van dezelfde plant afkomen? Maar dat het met de manier van bereiden te maken heeft of de thee groen, geel, zwart of wat dan ook genoemd wordt. Na weer even afgekoeld te zijn in Cameron Highlands zijn we met de bus naar Penang gegaan.

Penang is een eiland wat vast zit aan de westkust van Maleisie. Veel cultuur, kleuren en veel verschillende geloven in de artistieke stad Georgetown. Volgens Jose Hecker was Aniek Cox daar ook aanwezig. Jose, wil je nog een keer uitleggen hoe dit misverstand is ontstaan? Een vriend van vroegah (lees: leren kennen in Melaka) heeft ons deze twee dagen in Penang goed verwend, uiteraard op materiele wijze. Hele chille dagen gehad, veel gegeten, rondgekeken en weer door naar Langkawi.
Op Langkawi (3 uurtjes ten noorden met de ferry van Penang) hebben we rondgetoerd op de scooter (hier ging het nog goed). Na het mooie Perhentian was de schoonheid van de stranden natuurlijk moeilijk te evenaren maar het was nog steeds mooier dan het grintgat Schaarsven. Afscheid nemen van Maleisie bracht veel emoties met zich mee. Karlijn heeft een traantje gelaten, maar daarna konden we weer rustig verder.

Even bij de plaatselijke pharmacy een slaappilletje gehaald om ons zelf gedrogeerd door de 24 uur lange reis naar Ko Tao te slaan. Eenmaal in Thailand merkte we gelijk het verschil in de taalbarriere aangezien in Thailand echt niemand de Engelse taal spreekt. Hier kwam dan ook goed het Point-It boekje van te pas.

Omdat we nu geen zin meer hebben om te schrijven, kappen we ermee. Morgen gaan we voor 9 dagen naar Myanmar en daarna worden we weer herenigd met een oude bekende uit het mooie Meerlo, Valerie <3. Als we daarna weer zin hebben om te schrijven volgen de drie opvolgende weken in Thailand (inclusief scooter-ongeluk en meditatiecursus) en de rest.

Groetjes thuis en dikke zoenen xxx

(Lezen mensen dit verhaal eigenlijk? Anders kunnen we stoppen en onze tijd steken in bier drinken)